Hitman 2 potwierdza oryginalne plany IO o stworzeniu platformy dla zabójców - to w gruncie rzeczy drugi sezon pierwowzoru, a nie sequel w starym stylu, ale to nie jest wada. Drobne usprawnienia oraz istniejące struktury pozwoliły autorom stworzyć niezwykle solidny zestaw.

Wszystkie lokacje są równie świetne co Sapienza, a przy tym pozostają niezwykle różnorodne tematycznie - od przytłaczającego wyścigu samochodowego, przez amerykańskie przedmieścia, a na pełnych kontrastów ulicach Mumbaju kończąc. Szkoda, że nie bawią się formułą jak Hokkaido.

Rdzeń pozostaje niezmieniony, ale kilka dodatkowych opcji wtapiania się w tłum czy wysoką trawę są mile widziane. Ciągła improwizacja, uczenie się poziomów i wielokrotne ich przechodzenie pozostają kluczem do dobrej zabawy. Szczególnie gdy wyłączy się wszelkie podpowiedzi.

Najbardziej rozczarowuje strona fabularna. Kontynuacja historii poprzednika nie tylko nie jest tak interesująca, ale jest też przedstawiona w dużo biedniejszy sposób. Zamiast bogatych przerywników CGI, są filmiki ze statycznymi obrazami. Spełniają swoją rolę, ale jest downgrade.