Dostępny jest również dłuższy artykuł na temat gry: The Midnight Walk

Kierunek artystyczny The Midnight Walk jest niesamowity. Postacie i budynki wykonano z gliny, a dopiero później zeskanowano je. Ale autorski kunszt rozciąga się też na grę światłem i cieniem. Kompozycje budowane za ich pomocą są przesycone baśniową atmosferą i potrafią zapierać dech w piersiach.

Zaskakuje jak dychotomia ognia i ciemności, główny motyw gry, jest eksplorowana przez wszystkie jej elementy. Od historii, po gameplay, aż na ogólnym tonie kończąc. Przytulny blask ogniska zestawiono tu z groteskowymi koszmarami czającymi się w mroku. Gotycki horror sąsiaduje z ciepłem komfortu.

Fabuła przypomina powieść szkatułkową - składa się z kilku pełnych symboliki bajek. Te tragiczne historie pokazują ogień jako niszczyciela, ale też jako iskrę nadającą życiu sens. Pełne są one żalu, smutku i melancholii, ale podszyto je też nadzieją i chęcią zmiany.

Bohater może wydawać Pot Boyowi proste komendy albo samemu złapać przerośniętą zapałkę, by zapalić świece w odpowiedniej kolejności czy wzniecić ognisko. Czasem nawet sięga po karabin na zapałki. Te czynności spełniają swoją funkcję i potrafią być interesujące, choć pewnie dużo więcej zyskują w VR.